W sercu malowniczej Warmii, w urokliwym Klebarku Wielkim, już po raz piąty zainaugurowaliśmy formację nowo przyjętych seminarzystów z całej Metropolii Warmińskiej. Tym razem czterech z nas reprezentuje Archidiecezję Warmińską, jeden Diecezję Elbląską, podobnie jeden Diecezję Ełcką. Rok propedeutyczny to czas przygotowania do rozpoczęcia formacji w diecezjalnym seminarium duchownym. Pomaga nowym kandydatom na kapłanów wdrożyć się w kleryckie życie, poznać samych siebie, umocnić relację z Panem Bogiem poprzez wzrost duchowy i osobisty, poznać życie i naukę Kościoła. Bardzo ważne dla tego etapu formacji jest to, że formacja odbywa w małej wspólnocie i w małym budynku, oddalonym od właściwego seminarium. W Archidiecezji Warmińskiej od 2020 r. Dom Formacyjny roku propedeutycznego znajduje się w Klebarku Wielkim, wsi położonej niedaleko Olsztyna, na terenie Parafii Znalezienia Krzyża Świętego. Od 2022 r. w projekcie bierze udział cała Metropolia: Archidiecezja Warmińska, Diecezja Elbląska oraz Diecezja Ełcka.
Początek…
Pod koniec września rozpoczęliśmy naszą przygodę z seminarium od wspólnotowego wyjazdu do Zakopanego. Był to czas rekolekcji, wspólnej modlitwy, jak również zawiązania relacji i sprawdzenia swoich sił na górskich szlakach. Natomiast, po powrocie rozpoczął się właściwy okres formacji.
Jak jest na co dzień?
Od pierwszego semestru zaczęliśmy studia teologiczne na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim. Wdrożyliśmy się w zasady panujące w naszym domu oraz zapoznaliśmy się z planem tygodnia. Każdy poranek rozpoczynamy wspólną modlitwą, zazwyczaj jest to jutrznia i modlitwa Słowem Bożym. Następnie jemy śniadanie, które wcześniej sami przygotowujemy, po czym rozchodzimy się do swoich obowiązków. Są to wykłady, wolontariaty lub różnego rodzaju akcje, które organizujemy lub wspieramy. Około 13:30 spotykamy się w kaplicy na modlitwie i spożywamy wspólnie obiad. Po posiłku mamy czas na lekturę i studiowanie. W tym czasie przygotowujemy także prace na zaliczenia lub przygotowujemy się do kolokwiów. Znajdujemy także czas na rekreację, sport czy spacer. Warto wspomnieć, że Klebark jest naprawdę bardzo ładnym miejscem położonym nad jeziorem. Niektórzy z nas nawet morsują. Z kolei wieczorem odmawiamy nieszpory oraz jemy kolację. Każdego dnia uczestniczymy we Mszy Świętej oraz adoracji Najświętszego Sakramentu.
Wolontariat
Bierzemy udział w dwóch wolontariatach. Każdego tygodnia część z nas jedzie do Olsztyna, aby wspierać tamtejsze schronisko dla bezdomnych. Z kolei druga grupa udaje się do Konwiktu Księży Emerytów Archidiecezji Warmińskiej, aby tam czerpać z bogatego doświadczenia duszpasterskiego księży oraz towarzyszyć im swą obecnością. Jest to dla nas okazja, aby uczyć się pracy z ludźmi potrzebującymi, która będzie niezbędna w naszej służbie duszpasterskiej. Dzięki tej posłudze odkrywamy, jak ważne są ofiarowanie siebie innym, pokora, trwanie w miłości przy chorych i najbiedniejszych, w których mieszka Chrystus. Nad prawidłowym przebiegiem formacji roku propedeutycznego w Klebarku Wielkim czuwają przełożeni: ks. mgr lic. Radosław Czerwiński (prefekt) oraz ks. mgr Paweł Jakubowski, który pełni funkcję ojca duchownego. Ich praca wychowawczo-kierownicza jest bardzo ważna i pomaga we właściwym rozeznawaniu powołania.
Wspólnota
Każdy z nas, gdy wstępował do seminarium miał obawy, na jakich ludzi trafi, w jakich relacjach będzie żył na co dzień. Mimo że nikt z nas nie znał się wcześniej, to udało nam się stworzyć zgraną wspólnotę. Każdy z nas jest zdecydowane inny, ale także niepowtarzalny w swojej osobie i talentach. Pośród nas mamy: technika estradowego, stolarza, muzyka, dwóch ceremoniarzy, a także magistra teologii. Jako tworzący wspólnotą, staramy się sobie wzajemnie pomagać, spędzać ze sobą czas, a także wspólnie żartować. Nie jesteśmy jednak idealni. Dużo nam brakuje! Każdy z nas ma zatem czasami gorszy moment Kiedy komuś z nas zdarzy się więc powiedzieć zbyt dużo, to mówimy po prostu „przepraszam”.
Po co dodatkowy rok?
Rok propedeutyczny jest czasem rozeznania. Czas modlitwy, wspólnoty, zastanowienia nad słowem Bożym i nad sobą samym są kluczowe dla pierwszego etapu formacji. Od października każdy z nas zdobywa bardzo wiele nowych doświadczeń, uczestniczy w ciekawych zajęciach i akcjach dobroczynnych. W Klebarku mamy świetne warunki do tego, aby wzrastać w relacji z Bogiem. Wszystkim, którzy się do tego przyczynili i nadal to czynią, z serca dziękujemy! Bóg zapłać!
Jako wspólnota zapraszamy do obserwowania naszego profilu na Facebooku, gdzie nieustannie dzielimy się tym, co sami przeżywamy. Szczęść Boże!
Autorzy tekstu: kl. Jan Słomkowski, kl. Szymon Mierzejewski,
red. kl. Norbert Czyżewski
