Duszą formacji duchowej, która ożywia duchowość alumnów Wyższego Seminarium Duchownego, jest życie sakramentalne, koncentrujące się wokół Sakramentów Eucharystii oraz Pokuty i Pojednania.
Świątynia seminaryjna jest szkołą duchowości eucharystycznej, formującej przyszłych kapłanów, którzy uczestnicząc we Mszy Świętej w sposób pełny, świadomy i czynny coraz głębiej wnikają w tajemnicę paschalną Jezusa Chrystusa. Codzienna celebracja Eucharystii, która jest źródłem i szczytem życia chrześcijańskiego, wprowadza alumnów w tajemnicę sakramentalnego zjednoczenia z Mistrzem, Zbawicielem i Panem, uzdolnia na podobieństwo Jego zbawczej ofiary do coraz radykalniejszego ofiarowania życia Bogu i człowiekowi w duchu nieustannego dziękczynienia i uwielbienia. Doświadczenie obecności zmartwychwstałego Pana i Jego przemieniającej, uzdrawiającej i uświęcającej łaski, która wypływa z Eucharystii, ma bardzo głęboki wpływ na osobiste życie powołanych do kapłaństwa i na duchową atmosferę w naszym Seminarium. Eucharystia, będąc najważniejszym wydarzeniem seminaryjnego dnia, a Ciało i Krew Chrystusa najistotniejszym pokarmem seminarzystów, zwiastuje im eschatologiczną ucztę mesjańską wszystkich zbawionych, a także codzienność kapłańską, do której się przygotowują.
Od kilku lat, codziennie wieczorem, alumni „Hosianum” uczestniczą w godzinnej adoracji Najświętszego Sakramentu, która jest jedną z form kultu eucharystycznego w Kościele. Adoracja eucharystyczna, będąc kontynuacją sprawowania Najświętszej Ofiary, staje się dla wspólnoty seminaryjnej niewyczerpanym źródłem łask i z czasem doświadczenia pokoju, miłości, mocy i świętości Chrystusa. Drogą do eucharystycznego zjednoczenia z Chrystusem jest Sakrament Pokuty i Pojednania. Seminaryjne konfesjonały, „świadkowie” stwarzającej miłości Boga, są szkołą Jego miłosierdzia, czułości i mocy. Alumni żyją w społeczeństwie, które zatraca poczucie Boga i grzechu oraz neguje sens i wartości Spowiedzi świętej, wezwani są do tego, by być świadkami miłosiernej miłości Boga. W czasie formacji duchowej, realizowanej w Seminarium, doświadczają osobiście jego penitenci łaski przebaczenia, pojednania i uzdrowienia, a w życiu kapłańskim doświadczając jej będą również wtedy, kiedy będą jej szafarzami. Ufne, pokorne i całkowite powierzenie się Chrystusowi w Sakramencie Przebaczenia, przeżywane w naszym Seminarium systematycznie, co dwa tygodnie, także podczas rekolekcji i comiesięcznych dni skupienia, jest warunkiem doświadczenia zbawiennej łaski i zwiastunem głębokiego przeżywania tajemnicy tego sakramentu w kapłaństwie.
