W 2023 roku ukazał się „Katalog tematyczny rękopisów muzycznych Biblioteki Hosianum w Olsztynie” autorstwa Aleksandry Litwinienko, Eweliny Miernikiewicz, Danuty Popinigis i Jolanty Woźniak.
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Metropolii Warmińskiej „Hosianum” i Wydziału Teologii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego ma profil naukowy. Funkcjonuje przy Wyższym Seminarium Duchownym Metropolii Warmińskiej „Hosianum” w Olsztynie. Zbiory biblioteki obejmują ok. 260.000 woluminów, głównie z dziedziny teologii, filozofii, historii (w tym historii Kościoła i historii Warmii), prawa, sztuki, pedagogiki i psychologii. Najcenniejszą część księgozbioru stanowią 324 inkunabuły i ok. 10.000 starych druków. Kolekcje biblioteki w WMBC zawierają zdigitalizowane inkunabuły oraz stare druki.
Historia:
Biblioteka istnieje od 1565 r.. Pierwszy zbiór składał się z 300 tomów. W czasie potopu szwedzkiego (właśc. V. wojny polsko-szwedzkiej 1626-1629) biblioteka straciła 2,6 tys. woluminów. Wywiezione wówczas księgi znajdują się w większości na Uniwersytecie w Uppsali. Kolejne straty biblioteka poniosła podczas przejścia przez tereny Warmii wojsk radzieckich w 1945. W wyniku pożaru budynku seminarium oraz biblioteki spłonęło lub zaginęło 45 tys. woluminów. Po 1945 biblioteka została reaktywowana. W 1949 biblioteka została przeniesiona z Braniewa do gmachów seminarium w Olsztynie[1]. Zawiera księgozbiory przeniesione z dawnych bibliotek kościelnych z Fromborka, Dobrego Miasta, Braniewa, Reszla i Ornety.
W 2015 roku zbiory Biblioteki obejmowały 330 inkunabułów (największy zbiór w Polsce północno-wschodniej), 1563 druki z XVI w. oraz ponad 7000 druków z XVII-XVIII w. (niektóre ze starodruków były własnością Mikołaja Kopernika, jego wuja Łukasza Watzenrodego, a także Jana Dantyszka czy Jana Stefana Wydżgi), 146 631 druków nowszych, 96 172 czasopism, co daje łącznie bibliotece seminaryjnej 250 745 jednostek. Są one sukcesywnie digitalizowane. Ze zbiorów biblioteki korzystają alumni WSDMW „Hosianum”, studenci teologii UWM oraz studenci i pracownicy naukowi innych ośrodków dydaktyczno-naukowych, instytutów, muzeów, redakcji i wydawnictw z Polski, a także Niemiec i Austrii.
