Władysław Demski urodził się 5 sierpnia 1884 roku w Straszewie. Kształcił się w Collegium Marianum w Pelplinie i w gimnazjum w Braniewie. Po maturze wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego „Hosianum”. Po przyjęciu święceń kapłańskich we Fromborku 4 lutego 1910 roku, pracował jako wikariusz w Sząbruku, Braniewie, Biskupcu i Starym Targu. Zmuszony przez władze niemieckie do opuszczenia Powiśla, przeniósł się do Inowrocławia, gdzie był prefektem w Gimnazjum im. J. Kasprowicza.

Po ukończeniu studiów filozoficznych i filologicznych na Uniwersytecie Poznańskim został profesorem języków klasycznych w gimnazjum oraz proboszczem parafii Najświętszej Maryi Panny w Inowrocławiu. Był powszechnie szanowany jako kapłan według Serca Bożego i prawdziwy wychowawca. Aresztowany 2 listopada 1939 roku przez hitlerowców, został osadzony w obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen. Tutaj 28 maja 1940 roku został skatowany na śmierć za to, że odmówił podeptania różańca. Mówił przed śmiercią: „Wszystko trzeba ścierpieć dla Pana i na nic się nie skarżyć”. Ojciec Święty Jan Paweł II beatyfikował go 13 czerwca 1999 roku wraz ze 108 męczennikami z czasów II wojny światowej.